در سال‌های اخیر و با رشد چشمگیر گردشگران در چین، تعداد زیاد گردشگران و گذشت زمان، دیوار چین كه از آن به عنوان بزرگترین سازه‌ی ساخت دست بشر و یكی از عجایب هفتگانه از نگاه دنیای مدرن نام برده می‌شود بسوی نابودی پیش می‌رود.

در گذشته چهار بخش از دیوار چین به عنوان یكی از عجایب هفت‌گانه‌ی جهان و از بزرگ‌ترین بناهای تاریخی دنیا به بازدید برای عموم اختصاص یافته بود كه اكنون با اضافه شدن بخش‌های جدید كه قدمتی بیش از دیگر بخش‌ها دارند، پیش‌بینی می‌شود جاذبه گردشگری این اثر تاریخی منحصر به فرد رشد چشمگیری یابد. با این وجود كارشناسان شرایط این اثر تاریخی منحصر به فرد و میراث جهانی سازمان یونسكو را بحرانی دانسته و بر این باورند كه تنها 20 درصد دیوار چین در شرایط مطلوبی بوده و مابقی یا به مرمت جدی نیاز داشته و یا به دلیل قرار گرفتن در مناطق دورافتاده و استفاده‌ی بخش‌هایی از آن به عنوان مصالح ساختمانی توسط روستائیان در حال ناپدید شدن است.

دیوار چین با 8850 كیلومتر طول، به لحاظ زمان ساخت، از آن بعنوان طولانی‌ترین و بزرگترین دژ مهندسی تدافعی نظامی دنیای باستان در جهان نام برده اند. این ادعا که این دیوار تنها پدیده انسانی است که از فضا قابل رویت می‌باشد، بارها تکذیب شده ‌است ولی هنوز در باور عوام جا دارد.

تاریخ ساخت دیوار چین به قرن ۹ قبل از میلاد باز می‌گردد. حکومت وقت چین برای جلوگیری از حملات ملیت‌های شمالی، برجهای آتش برای خبر رسانی و یا قلعه‌های مرزی برای حصول اطلاعات دشمن را در ارتباط با دیوار و بر روی آن ایجاد کرد. در دوره حکمرانی سلسله‌های بهار و پاییز و کشورهای جنگجو، میان دوک‌ها جنگ بر پا شد و کشورها با استفاده از کوه‌های مرزی به ساخت دیوار پرداختند تا سال ۲۲۱ قبل از میلاد، امپراتور چین شی خوان پس از به وحدت رساندن چین، دیوارهای دوک‌ها را به هم متصل کرد که به صورت دیوار بزرگ در مرزهای شمالی بر روی کوه‌ها در آمد. او می‌خواست با این کار از حملات دشمن به مراتع شمالی جلوگیری کند.

در این زمان طول دیوار چین به ۵۰۰۰ کیلومتر می‌رسید. در سلسله خان پس از سلسله چین طول دیوار به ۱۰ هزار کیلومتر رسید. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند. تا اینکه طول دیوار به ۵۰ هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است. دیوار چین، هر چه هست تجسمی از درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است. این اثر که سمبل روحیه ملیت چین است و پس از هزاران سال پایدار مانده، چنین بنظر می رسد که در سالهای اخیر و در دنیای مدرن نابودی آن در حال رقم خوردن است.

این هم تصویری از انتهای دیوار چین

این قسمت از دیوار چین که به "سر اژدها" معروف است در 300 کیلومتری شهر بیجینگ در کرانه دریای بوهای واقع شده است. سر اژدها در این منطقه بیست متر در دریا پیش رفته که انگار اژدها در حال آب خوردن است! این قسمت از دیوار در سال 1900 تخریب شده و بعدها توسط مردم دوباره بازسازی شده است.

اندر خواص میوه‌ی شاه بلوط


میوه‌ی شاه بلوط باعث سیری می‌شود

اگر رژیم دارید و می‌خواهید کمتر غذا بخورید این میوه را دریابید. میوه‌ی شاه بلوط سرشار از فیبر است.
در واقع در هر 100 گرم از این میوه 6 گرم فیبر وجود دارد و به خوبی از عهده‌ی سیر کردن شما بر می‌آید. علاوه بر این فیبرهای موجود در آن به دفع راحت کمک می‌کند و برای همین احساس سنگینی و مشکلات گوارشی را برطرف می‌کند.
روش مصرف
بهترین روش، آب پز یا بخارپز کردن این میوه است. با این شیوه از دریافت چربی نیز خبری نیست.

میوه‌ی شاه بلوط سرشار از منیزیم است

میوه‌ی درخت شاه بلوط سرشار از منیزیم است. در واقع 100 گرم از این میوه 15 درصد نیازِ روزانه‌ی ما به منیزیم را تأمین می‌کند. منیزیم در بدن ما دست به کارهای شگفت انگیزی می‌زند: باعث تسکین عضلات می‌شود و در انتقال تکانه‌های عصبی به طرف مغز، عصب‌ها و نخاع شرکت دارد.
روش مصرف
بهتر است میوه را تازه به تازه میل کنید. با وجود این که این میوه مفید است اما روزانه نباید بیشتر از 200 گرم مصرف شود.


میوه‌ی شاه بلوط ؛ فاقد گلوتن

یک خبر خوب برای افرادی که به گلوتن حساسیت دارند! از این به بعد می‌توانید با خیال راحت این میوه را به غذاهای روزانه‌تان اضافه کنید به خاطر این که ردپایی از گلوتن در آن پیدا نمی‌شود.
روش مصرف
می‌توانید به طور مرتب میوه‌ی تازه‌ی شاه بلوط را به غذاهایتان اضافه کنید. می‌توانید آرد شاه بلوط را تهیه کنید و در تهیه کیک‌ها و شیرینی‌جات خانگی استفاده کنید. باز هم تاکید می‌کنیم میزان مصرف روزانه نباید بیش از 200 گرم باشد.

میوه‌ی شاه بلوط برای کاهش میزان کلسترول

میوه‌ی شاه بلوط فاقد کلسترول غذایی است و این یک نقطه‌ی قوت محسوب می‌شود.
جالب است بدانید نتایج پژوهش‌های متعدد نشان داده که مصرف یک مشت از این میوه در روز می‌تواند میزان کلسترول بد خون را 9 تا 19 درصد کاهش دهد. می‌پرسید چرا؟ به خاطر این که میوه‌ی شاه بلوط حاوی چربی‌های اشباع نشده است که با کلسترول بد مقابله می‌کند.
روش مصرف
بدون این که در مصرف این میوه زیاده‌روی کنید می‌توانید هر از گاهی آن را در برنامه‌ی غذایی‌تان بگنجانید و از خواص مفید آن بهره‌مند شوید.

میوه‌ی شاه بلوط ؛ منبع ویتامین B

میوه‌ی شاه بلوط منبع ویتامین‌های گروه B می‌باشد. یعنی این که سرشار از ویتامین B1، B6، B9 و غیره است. باید بدانید ویتامین B1 به بهبود عملکرد سیستم عصبی کمک می‌کند. ویتامین B6 نمی‌گذارد دچار کم خونی شوید و سیستم ایمنی و سیستم عصبی بدنتان را محافظت می‌کند.

در نهایت این که ویتامین B9 ضد عفونی کننده است و از کم خونی جلوگیری می‌کند. این میوه برای خانم‌های باردار به خصوص در سه ماهه‌ی اول بارداری فوق‌العاده است به خاطر این که از خطر نقص عضو مادرزادی جنین پیشگیری می‌کند. روش مصرف
می‌توانید این میوه را به صورت بوداده، آب پز یا بخار پز مصرف کنید. البته یادتان باشد زیاده‌روی را کنار بگذارید.



میوه‌ی شاه بلوط: ایده آل برای ورزشکاران

میوه‌ی شاه بلوط میوه ورزشکاران است. این میوه دو برابر بیشتر از موز تولید انرژی می‌کند، به خاطر این که سرشار از گلوسیدهاست. گرفتگی و کوفتگی عضلات در حین و بعد از ورزش یک امر رایج است اما این مشکل هم حل شدنی است. ورزشکاران عزیز بدانند که پتاسیم و منیزیم موجود در این میوه گرفتگی عضلات را برطرف می‌کند.
روش مصرف
به عقیده‌ی متخصصان خوردن چند عدد میوه‌ی شاه بلوط بعد از ورزش مفید است. البته بهتر است از مصرف این میوه قبل از جلسات ورزشی خودداری کنید. به خاطر این که فیبرهای موجود در آن ممکن است باعث نفخ شود. توجه داشته باشید که نباید روزانه بیش از 200 گرم از این میوه مصرف شود.

سری جدید بازی بامزه و بسیار زیبای مرغ های مهاجم اینبار حمله تمام املتی! بازی Chicken Invaders یکی از بازی های پرطرفدار می باشد که با توجه به سادگی خود بسیاری از افراد را در مجموعه طرفداران خود جای داده است.این بازی که نسخه های مختلفی را دارا می باشد نسخه شماره ۴ خود را برای کریسمس 2012 عرضه نموده بود.در این نسخه موجودات فضایی که در واقع جوجه های فضایی می باشند برای انتقام از ستمی که به برادران زمینی اشان شده است به مردم زمین حمله می کنند و شما می بایست به عنوان ناجی بشریت با آن ها به مبارزه بپردازید .سال ها ستم به جوجه ها توسط انسان ها و کشتن آن ها و استفاده از گوشت آن ها برای غذا در منوی غذایی انسان ها جوجه های فضایی را بر آن داشت تا به زمین حمله کنند و حال اگر شما پیروز این جنگ نباشید در رستوران های فضایی در لیست منوی غذای فضاییان خواهید بود.

اجرا بر روی سیستم

Theme for Windows 7 - Rain 2011 | Year : 2011 | Windows 7 | 6 MB

http://hotfile.com/dl/96304699/3504279/rain2011.rar.html
http://shareflare.net/download/86810.88df60f87b3b20cda8ebd532de34/rain2011.rar.html

نقد و بررسی فیل Django Unchained (جانگوی رها از بند) / جدیدترین فیلم کوئنتین تارانتینو با بازی دی کاپریو، کریستوفر والتس و جیمی فاکس



یکی از نقاط قوت فیلم های «کوئنتین تارانتینو» در شیوه فیلم سازی اوست که عشق او را نسبت به سینما در تک تک فریم های فیلم جاری می کند. از نکته های ظریف نمایشی و شوخی ها گرفته تا موارد آشکار و عینی (مثل به کاربردن لوگوی قدیمی شرکت «کلمبیا» که در تیتراژ فیلم های دهه 70 استفاده می شد)، این تفکر و ابراز محبت در سراسر فیلم دیده می شود. تارانتینو، در طول مسیر حرفه ای خود به ژانرهای زیادی ادای دین کرده و حالا با «جنگوی رها از بند» به سراغ ژانر وسترن رفته است. البته او هیچ وقت هیچ کاری را در مسیر مستقیم انجام نمی دهد، بنابراین فیلم علاوه بر وسترن ترکیبی است از تم انتقام و تا حدودی کمدی خارج از ریتم. تارانتینو شاید بهترین کارگردان حال حاضر باشد که صحنه های خشونت، ضرب و شتم و قصابی را به لحظه های پرشور و نشاط تبدیل می کند! با «پالپ فیکشن»، این گرایش دیده شد («وای پسر! من تو صورت ماروین شلیک کردم!») و از آن زمان تا به حال، او در حال صیقل دادن آن است. با وجود صحنه های خشن گاه و بی گاه، «جنگوی رها از بند» صرف نظر از ژانری که در آن قرار دارد، دارای بعضی از بهترین صحنه های خنده دار در بین تمامی فیلم های 2012 است.



طی سال ها و به تدریج، انتظار مواجهه با عناصر خاصی در فیلم های تارانتینو در ما به وجود آمده است. و او اکثر آن ها را در «جنگوی رها از بند» به نمایش می گذارد. در فیلم، صحنه های اکشن، مهیج و نفسگیر کوتاه و خشن وجود دارند. خون و خونریزی فراوانی در کار دیده می شود، وقتی کسی گلوله می خورد، شک نداشته باشید که خون او پاشیده می شود! همچنین کارگردان علاقه زیادی در به سخره گرفتن وقایع سیاسی دارد. از نظر برهنگی، فیلم تنها ما را به تماشای پاهای برهنه یک زن محدود می کند. انرژی و جنبشی در کل فیلم وجود دارد که با صحنه های ارضا کننده ی خشونت، به اوج می رسد. شاید تنها نکته ای که در فیلم جای خالی اش حس می شود، حاضرجوابی های بامزه و مونولوگ های هوشمندانه است. البته بخش اندکی از آن وجود دارد، ولی به پای فیلم های قبلی تارانتینو نمی رسد. با این حال، «جنگوی رها از بند»، به معنای واقعی کلمه «یک فیلم کوئنتین تارانتینویی» است و کسانی که با این توقع به دیدن فیلم می روند، ناامید نخواهند شد.



داستان فیلم در تگزاس سال 1858 آغاز می شود. با صحنه ای که یک برده غیرمسیحی به نام «جنگو» (جیمی فاکس) توسط یک جایزه بگیر(bounty hunter)* سخاوتمند (و سابقا دندانپزشک) به نام دکتر «کینگ شولز» (کریستوف والتز) خریداری می¬شود. از آنجا که شولز اعتقادی به برده داری ندارد، جنگو را آزاد می کند و آن دو در کسب و کاری که شولز دارد با هم شریک می شوند. بعد از یک زمستان پرسود، آن دو با هدف پیدا کردن همسر جنگو به نام «برومهیلدا» (کری واشنگتن) به می سی سی پی می روند. در آنجا، با یک بهانه وارد مزرعه ای می شوند که برومهیلدا در آن قرار دارد و میهمان «کالوین کندی» (لئوناردو دی کاپریو)، ارباب خانه می شوند. آن¬ها موفق می شوند همه را به جز یک نفر فریب دهند، «استفن» (ساموئل ال جکسون) برده شخصی کندی که به محض اینکه جنگو را می بیند به وجود توطئه و نقشه ای شک می کند.


تارانتینو همچون فیلم های قبلی اش، اینجا هم بازی های به یادماندنی از بازیگران خود می گیرد. حالا دیگر جیمی فاکس را هم باید هم رده «جان تراولتا»، «اما تورمن» و کریستوف والتز دانست. بعد از فیلم «ری»، همه به فاکس به چشم یک بازیگر پرقدرت دراماتیک نگاه می¬کردند، اما او در چند سال اخیر بازی های چشمگیری از خود به نمایش نگذاشته است. با «جنگوی رها از بند»، تارانتینو یک نقش پرمغز را به فاکس اختصاص داده و او هم با ولع در قالب این نقش فرو میرود. همچنین بازی های دو نفره او با کریستوف والتز و جذابیت روابط بین آنها عالی از کار درآمده است. والتز همچون همکاری قبلی اش با تارانتینو، این جا هم فوق العاده است. لئوناردو دی کاپریو در قالب یک نقش مکمل کمیاب، نشان می دهد که علیرغم ظاهر موقرش توانایی بازی در نقش یک شخصیت شرور نفرت انگیز را هم دارد. ساموئل.ال.جسکون در زیر آواری از گریم مدفون شده و تنها به واسطه بیان و صدایش قابل شناسایی است. «پروژه ی احیا» ی تارانتینو (که طی آن بازیگرپیشکسوتی که در گذشته محبوب بوده می آورد و نقش جذابی را به او می دهد) این بار روی «دان جانسن» اجرا می شود، هر چند که مدت کمی در فیلم حضور دارد. چند نقش فرعی قابل توجه هم در فیلم دیده می¬شود: «جونا هیل»، «امبر تامبلین»، «بروس درن»، «تام ساوینی»، «رابرت کارادین» و «فرانکو نرو» (که بازیگر نقش اصلی فیلمی به نام «جنگو» مصول سال 1966 است که البته از نظر داستانی ربطی به فیلم تارانتینو ندارد).



به طور کلی، یکی از بهترین ویژگی های فیلم های تارانتینو که به ویژه در «جنگوی رها از بند» هم دیده می شود، این است که بیننده هیچ وقت نمی داند مسیر روایت داستان به کدام سمت می رود. تارانتینو عاشق غافلگیری های غیرمنتظره، مخصوصا از نوع ناگهانی و خشن آن است. برای مثال، مرگ جان تراولتا در میانه «پالپ فیکشن» را در نظر بگیرید. شرط می بندم هیچکس انتظار چنین چیزی را نداشته است. با وجود این که صحنه هایی تا این حد دراماتیک در «جنگوی رها از بند» دیده نمی شود، اما فیلم لحظه های خاص خودش را دارد. خط داستانی بر روی یک مسیر مستقیم انعطاف ناپذیر حرکت نمی کند. فیلم اگرچه از نظر تکنیکی یک وسترن است، اما تارانتینو خود را با قواعد ژانر محدود نکرده است. او تمام قواعد اقتباس و بهره برداری و الهام را به هم می ریزد و «جنگوی رها از بند» را به فیلمی پرمایه تر و باانرژی تر تبدیل می کند. این فیلم، یک فیلم جدی است که درباره ی نحوه رفتار با سیاه پوستان در مناطق جنوبی آن دوران گفتنی های مهمی دارد، اما این نکات تلخ را صحنه های اکشن بسیاری همراهی می کنند.
همان¬طور که انتظار میرفت، خود تارانتینو هم در فیلم نقشی را ایفا میکند. نقش او پررنگ تر از نقش های فرعی و کمرنگ تر از نقش های مکمل است. سخت است که بگوییم بازی او بهتر شده یا نه ولی لهجه استرالیایی که برای نقش انتخاب کرده به طرز مضحکی بد از آب درآمده است! گرچه، کارگردان احتمالاً آنقدر خود را می شناسد که از قابلیت محدود خود برای حضور مقابل دوربین آگاه باشد، و با وجود اینکه این حضور حواس بیننده را پرت می کند، می توانست به طوری صورت بگیرد که زیبا و جالب باشد. شاید هم اینطور نباشد. تشخیص اش سخت است.

«جنگوی رها از بند» شاید امیدبخش ترین فیلم تارانتینو تا به امروز باشد. بدون این که پایان آن را آشکار کنم، می توانم بگویم نسبت به فیلم های قبلی او مثل «سگ های انباری»، پوچ گرایی کمتری در فیلم دیده می شود. شاید گذر زمان تارانتینو را جاافتاده نکرده باشد، ولی دست کم کمی او را خوش بین تر کرده است! «جنگوی رها ازبند»، جزو بهترین فیلم های تارانتینو نیست، اما یک کار خوب است. به نظر من سگ های انباری، پالپ فیکشن و «حرامزاده های بی¬آبرو» نمونه های کامل تری هستند. ولی این فیلم هم تلاشی است که به نتیجه رسیده و یک گزینه ی عالی است برای این که حدود سه ساعت را در سالن سینما بگذرانید. بیشتر افرادی که که از سینما خارج می شوند لبخندی بر لب خواهند داشت، و آنهایی هم که لبخند به لب ندارند احتمالاً بهتر بود از همان ابتدا سراغ فیلم ملایم تری می رفتند!




منبع: سایت نقد فارسی
مترجم: سینا بحیرایی

به نام خدا
گارد هیول

گارد هیول نام بازی مدیریتی است که در حاصل 4ماه کار شبانه روزی هستش. امید وارم از این بازی خوشتون بیاد




شما در این بازی بنقش گارد هیول باید ااز سرزمین خود دفاع و مشکلات داخلی را حل کنید . شما قدرت پیشرفت در 4 زمینه نظامی ، علمی ، متافیزیک و اقتصادی را همزمان دارید و انتخاب هر کام از این 4 دانش باعث میشود شما پیشرفت های چشم گیری داشته باشد


اگر از سبک بازی های مدیریتی خوشتون بیاد قول میدم با یه بازی کامل روبرو هستید .

لینک دانلود :

http://www.ttgame.ir/index.php?do=static&page=hayool
(در ابتدا باری رو گزینه option کلیک کنید و نوع مانیتور خود را انتخاب کنید)

 یک هفته بعد؛ جلسه زنان برای ارائه نتایج اعتصاب:

 

 

زن فرانسوی:

«به شوهرم گفتم که من دیگه خسته شدم بنابراین نه نظافت منزل، نه آشپزی، نه اتو و نه … خلاصه از اینجور کارا دیگه بریدم. خودت یه فکری بکن من که دیگه نیستم یعنی بریدم!»

روز بعد خبری نشد، روز بعدش هم همینطور.

روز سوم اوضاع عوض شد، شوهرم صبحانه را درست کرده بود و آورد در اتاق رختحواب. من هم خودم را به خواب زدم تا سینی صبحانه را گذاشت و رفت. بعد هم شب با یک کادو به خانه آمد و زندگی مان کلا تغییر کرد...قرار شد کارهای خانه را با هم انجام دهیم.

 

 

زن انگلیسی:

من هم مثل تو. همین حرف ها را با جیغ و فریاد گفتم و رفتم توی اتاقم.

روز اول و دوم خبری نشد ولی روز سوم دیدم شوهرم با گل به خانه آمده و چیزهایی که مدت ها بود از او می خواستم برایم خریده. شام به رستوران دعوتم کرد. صبح روز بعد هم خانه را شخصا تمیز کرد و گفت: کاری نداری عزیزم؟ و بعد از اینکه صبحانه را برایم آورد، به سر کار رفت.

 

 

زن ایرانی:

من هم عین شما همین حرف ها را زدم و با تهدید سر شوهرم فریاد کشیدم که دیگر خسته شدم.

اما روز اول چیزی ندیدم.

روز دوم هم چیزی ندیدم.

روز سوم هم چیزی ندیدم.

شکر خدا روز چهارم کمی توانستم با چشم چپم ببینم!